نقش برتر پارس ، معماری، عمران، شهرسازی ، مرمت

موزه‌های بررسی شده

موزه هنر تومیهیرو

موزه ایران باستان

موزه چوب آندو

موزه آبگینه

بخشی از مطلب:

نقاشی‌های کوچک آبرنگی که در موزه نگهداری می‌شوند با الهام از طبیعت منطقه، درتان و گل‌های کشیده شده اند: به وسیله‌ی قلم مویی که نقاش در دهان خود نگه می‌دارد. زیرا او به دلیل ناراحتی ستون فقرات از گردن به پایین فلچ است. برندگان مسابقه‌ی بین المللی انتخاب طرح برتر برای ساختمان موزه طرحی با صلابت و جهانی را پیشنهاد کردند که پاسخی به محیط پیرامونش نبود و گرچه بازدید کنندگان برای ورود به موزه از کنار نهر زلالی رد می‌شدند ولی تعاملی با آن نداشت و در توضیح این رویکرد گفتند که طرح ساختمان موزه نماد ازادی است.
ساختمان اصلی موزه ایران باستان در فضایی به وسعت ۱۱۰۰۰ مترمربع با معماران محلی به نام‌های حاج عباسعلی معمار و استاد مراد تبریزی در دوقسمت مجزا ساخته شده است. قسمت نمایشگاهی که ساختمانی سه طبقه است و در بخش جنوبی قرار دارد و ساختمان اداری که بنایی چهار طبقه و بدون زیر زمین است و در قسمت شمالی محوطه قرار دارد. به جز ایوان ورودی که رفیع و عمیق است و یک چهارم طول ساختمان را به صورت فضایی نیمه باز مجزا اختصاص داده بقیه‌ی ساختمان در دو طبقه روی زمین و یک و نیم طبقه در زیر زمین طراحی شده است.
ساختمان فضای حلقه وار بلندی را به قطر ۱۵۰ فوت و ارتفاع سقف ۵۲٫۵ فوت در بر میگیرد. جنگل تمام عیاری از ستون‌های چندلا و تیرهای مقاطع فضا را پر می‌کند. آبگیر گردی در مرکز حلقه به آسمان دید دارد. این فضای متشکل از آسمان و آب که با سازه‌ی حلقه واری از چوب در برگرفته شده است در جنگل سربرآورده است. ما با گذشتن از جنگلی انبوه و پردرخت با سازه‌ی چوبی قدرتمندی روبه رو می‌شویم و در مرکز آن به فضای خلاء مانندی متشکل از اسمان و آب می‌رسیم.